W gdańskiej Strzyży pewien mężczyzna znajduje dryfujące ciało kobiety. Szybko okazuje się, że to Weronika Zatorska, która zaginęła przed miesiącem. Początkowo nic nie wskazuje na to, że jej śmierć była wynikiem morderstwa. Na ciele zmarłej nie ma żadnych śladów, które mogłyby wskazywać na to, że padła ofiarą zabójcy. Nie znaleziono nic podczas sekcji zwłok. Jednak zrozpaczeni rodzice próbują przekonać prokuratora, że Weronika nigdy nie odebrałaby sobie życia. Sprawą śmierci Weroniki zajmuje się Konrad Kroon. Gdański prokurator, który jest zanany z wielkiego, błyskotliwego umysłu i równie wielkiej arogancji. Kroon wyznaje zasadę, że cel uświęca środki. Gdy to mu pasuje, łamie zasady. Skoro nic nie wskazuje na morderstwo, postanawia umorzyć sprawę śmierci dziewczyny. Śmierć Weroniki okazuje się jednak bardziej zagadkowa, niż początkowo przypuszczał. Trop Kroonowi podsuwa praktykant, który znajduje coś zaskakującego, podczas przeglądania zdjęć ze sprawy. Kolas zauważa na ciele dziewczyny tatuaż, z którego treścią spotkał się podczas poprzednich wakacji. To napis: "krzycz, jeśli żyjesz". Student opowiada Kroonowi historię Julii, dziewczyny, która chciała umrzeć. W jej tle jest nocne życie Gdańska, zakrapiane imprezy, narkotyki i seks. I choć prokurator początkowo nie wierzy w opowieść studenta, i jej związek ze sprawą, to wkrótce zmienia zdanie. Konrad Kroon uświadamia sobie, że ktoś może faktycznie stać za śmiercią Weroniki. Prokurator jeszcze nie wie, że trafił na najtrudniejszą sprawę w swojej dotychczasowej karierze. Musi zaufać intuicji. Żeby poznać prawdę, Kroon chce się dowiedzieć, w jaki sposób Zatorska spędziła swoje ostatnie dni.